Wat is mensenhandel?

In Nederland wordt onder mensenhandel verstaan:

Het werven, vervoeren, overbrengen, opnemen of huisvesten van een persoon, met gebruik van dwang (in brede zin), met het doel die persoon uit te buiten (art. 273f Wetboek van Strafrecht).

De (beoogde) uitbuiting is de kern van mensenhandel. Uitbuiting kan zich in de seksindustrie afspelen, bijvoorbeeld wanneer iemand gedwongen voor iemand anders in de prostitutie werkt. Uitbuiting kan ook plaatsvinden in andere sectoren, zoals de transportsector, horeca en land- en tuinbouw. Het gaat dan vaak om zulke slechte arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden dat de mensenrechten in het geding zijn. En er is sprake van dwang. Ook gedwongen criminaliteit valt onder mensenhandel. Tevens strafbaar als mensenhandel is het met dwang werven en vervoeren van een ander met als doel organen uit het lichaam van die ander te verwijderen.

CoMensha registreert (vermoedelijke) slachtoffers van mensenhandel. De reden dat er van ‘vermoedelijke’ slachtoffers wordt gesproken, is dat er geen eenduidige definitie is van de criteria waaraan een persoon moet voldoen om als slachtoffer te worden aangemerkt. Het gaat veelal om signalen die los van elkaar wellicht niet duiden op slachtofferschap, maar in combinatie juist een sterke aanwijzing van mensenhandel zijn. De cijfers in dit jaarbeeld gaan over (vermoedelijke) slachtoffers van mensenhandel die in 2023 voor het eerst bij CoMensha zijn aangemeld. Omwille van de leesbaarheid spreken we in dit jaarbeeld van slachtoffers van mensenhandel.