Wat is mensenhandel?

In Nederland wordt onder mensenhandel verstaan:

Het werven, vervoeren, overbrengen, opnemen of huisvesten van een persoon, met gebruik van dwang (in brede zin), met het doel die persoon uit te buiten (art. 273f Wetboek van Strafrecht).

De (beoogde) uitbuiting is de kern van mensenhandel. Uitbuiting kan zich in de seksindustrie afspelen, bijvoorbeeld wanneer iemand gedwongen voor iemand anders in de prostitutie werkt, maar ook in andere sectoren, zoals de transportsector, land- en tuinbouw et cetera. Het gaat dan vaak om zulke slechte arbeidsvoorwaarden en omstandigheden, dat de mensenrechten in het geding zijn. En er is sprake van dwang. Ook gedwongen criminaliteit valt onder mensenhandel. Tevens strafbaar als mensenhandel is het met dwang werven en vervoeren van een ander met als doel organen uit het lichaam van die ander te verwijderen.

Disclaimer

CoMensha geeft inzicht in aard en omvang van mensenhandel en registreert slachtoffers en (mogelijke) slachtoffers van mensenhandel. De reden waarom er van ‘mogelijke’ slachtoffers wordt gesproken, is dat er in de ketenaanpak van mensenhandel geen eenduidige definitie is van criteria waaraan een persoon moet voldoen om als ‘echt’ slachtoffer te worden aangemerkt. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk het slachtofferschap te koppelen aan de veroordeling van een verdachte: vaak lukt het niet om een verdachte op te sporen of willen (of durven) slachtoffers geen aangifte doen. Het gaat veelal om ‘zachte’ informatie bij de inschatting of er sprake is van een slachtoffer. Signalen die los van elkaar wellicht niet duiden op slachtofferschap, vormen in combinatie juist vaak een sterke aanwijzing van mensenhandel. De cijfers die gepresenteerd worden in dit jaarbeeld gaan over (mogelijke) slachtoffers die in 2020 voor het eerst bij CoMensha zijn aangemeld. Omwille van de leesbaarheid spreken we in dit jaarbeeld van slachtoffers van mensenhandel.